Historia Taternictwa
Kroniki TOPR
Kontakt
|
Kroniki TOPR - Kroniki 1926
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w Zakopanem powstało w r. 1909 dzięki inicjatywie śp. Mieczysława Karłowicza gen. Marjusza Zaruskiego, Dra. Kazimierza Dłuskiego i kilku innych osób, dla których przewodnią myślą była humanitarna idea niesienia bliźniemu pomocy w nieszczęśliwych wypadkach górskich.
Genezę powstania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jego zadania i działalność streścił gen. Marjusz Zaruski w swym pamiętniku poświęconym śp. Klimkowi Bachledzie — p.t. „Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe” jego organizacja, dzieje i wyprawy ratunkowe, wyd. w roku 1922 w Warszawie. Rok sprawozdawczy 1926, mimo dość słabego ruchu turystycznego i fatalnej pogody był dla T.O.P.R. niezwykle obfitym w nieszczęśliwe wypadki, w których Pogotowie niezwłocznie działało. Dziennik Pogotowia notuje pięć wypadków śmiertelnych i trzy wypadki ciężkiego potłuczenia, nie licząc drobnych interwencyj w odszukaniu zabłąkanych turystów. Sprzęt ratowniczy używany w latach 20 XX wieku T.O.P.R. rozporządza doskonałym sprzętem ratowniczym i podręcznemi medykamentami, które w b. r. dzięki dr M. Gromskiemu Amerykański Komitet Pomocy Dzieciom Polskim bogato uzupełnił, za co T.O.P.R. i na tem miejscu serdeczne składa podziękowanie. "Bambus" do znoszenia turystów z gór, używany (po modyfikacjach) jeszcze w latach 90 XX wieku T.O.P.R. utworzyło w górach w schronisku na Hali Gąsienicowej i przy Morskiem Oku stacje ratownicze wyposażone w środki opatrunkowe. Telefoniczne połączenia z tych schronisk dają możność T. O. P. R. szybkiego organizowania wyprawy i jej orjentacji w każdym wypadku. Połączenie telefoniczne z południową stroną Tatr ułatwia w wypadkach zaginięcia turystów wzajemne współdziałanie w poszukiwaniach z Pogotowiem Ratunkowem Czesko-słowackiego Klubu Turystów. Tobogan do zwożenia kontuzjowanych narciarzy T.O.P.R. rozporządza bardzo szczupłemi funduszami. W r. b. otrzymało ono subwencję 1000 zł od Zarządu Uzdrowiska Zakopane i 100 zł od Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, jako zaległą subwencję z roku 1925 r. W skład Zarządu T. 0, P. R. wchodzą: dyr. Karol Stryjeński jako prezes, dr Wacław Kraszewski wiceprezes i lekarz Pogotowia, Ignacy Bujak sekretarz, gen. Marjusz Zaruski Tadeusz Zwoliński, dr. Mieczysław Świerk, dyr. Tadeusz Malicki, Andrzej Marusarz. Członkowie straży czynnej będący stale w Zakopanem: Henryk Bednarski, Stanisław Zdyb, dr M Świerz dyr. K. Stryjeński, inż. K Schiele Andrzej Marusarz, Stanisław Byrcyn, Aleksander Kobielew, Wawrzyniec Dzielawa, Józef Tomków, J. Ceberniak, J. Ritterschild, Wojciech, Józef i Jędrzej Wawrytka Krzeptowscy i J. Oppenheim - kierownik. Data utworzenia: 16/11/2011 : 08:11 Komentarze
| Partnerzy
|