Kroniki TOPR - Kroniki 1926
Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w Zakopanem powstało w r. 1909 dzięki inicjatywie śp. Mieczysława Karłowicza gen. Marjusza Zaruskiego, Dra. Kazimierza Dłuskiego i kilku innych osób, dla których przewodnią myślą była humanitarna idea niesienia bliźniemu pomocy w nieszczęśliwych wypadkach górskich.

Genezę powstania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jego zadania i działalność streścił gen. Marjusz Zaruski w swym pamiętniku poświęconym śp. Klimkowi Bachledzie — p.t. „Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe” jego organizacja, dzieje i wyprawy ratunkowe, wyd. w roku 1922 w Warszawie.

Rok sprawozdawczy 1926, mimo dość słabego ruchu turystycznego i fatalnej pogody był dla T.O.P.R. niezwykle obfitym w nieszczęśliwe wypadki, w których Pogotowie niezwłocznie działało.
Dziennik Pogotowia notuje pięć wypadków śmiertelnych i trzy wypadki ciężkiego potłuczenia, nie licząc drobnych interwencyj w odszukaniu zabłąkanych turystów.
0_sprzet.jpg



Sprzęt ratowniczy używany w latach 20 XX wieku







T.O.P.R. rozporządza doskonałym sprzętem ratowniczym i podręcznemi medykamentami, które w b. r. dzięki dr M. Gromskiemu Amerykański Komitet Pomocy Dzieciom Polskim bogato uzupełnił, za co T.O.P.R. i na tem miejscu serdeczne składa podziękowanie.
0_sprzet-bambus.jpg



"Bambus" do znoszenia turystów z gór,  używany (po modyfikacjach) jeszcze w latach 90 XX wieku 







T.O.P.R. utworzyło w górach w schronisku na Hali Gąsienicowej i przy Morskiem Oku stacje ratownicze wyposażone w środki opatrunkowe. Telefoniczne połączenia z tych schronisk dają możność T. O. P. R. szybkiego organizowania wyprawy i jej orjentacji w każdym wypadku. Połączenie telefoniczne z południową stroną Tatr ułatwia w wypadkach zaginięcia turystów wzajemne współdziałanie w poszukiwaniach z Pogotowiem Ratunkowem Czesko-słowackiego Klubu Turystów.
0_sprzet-tobogan.jpg

Tobogan do zwożenia kontuzjowanych narciarzy








T.O.P.R. rozporządza bardzo szczupłemi funduszami.
W r. b. otrzymało ono subwencję 1000 zł od Zarządu Uzdrowiska Zakopane i 100 zł od Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, jako zaległą subwencję z roku 1925 r.

W skład Zarządu T. 0, P. R. wchodzą:
dyr. Karol Stryjeński jako prezes,
dr Wacław Kraszewski wiceprezes i lekarz Pogotowia,
Ignacy Bujak sekretarz,
gen. Marjusz Zaruski Tadeusz Zwoliński, dr. Mieczysław Świerk, dyr. Tadeusz Malicki, Andrzej Marusarz.

Członkowie straży czynnej będący stale w Zakopanem:
Henryk Bednarski, Stanisław Zdyb, dr M Świerz dyr. K. Stryjeński, inż. K Schiele Andrzej Marusarz, Stanisław Byrcyn, Aleksander Kobielew, Wawrzyniec Dzielawa, Józef Tomków, J. Ceberniak, J. Ritterschild, Wojciech, Józef i Jędrzej Wawrytka Krzeptowscy i J. Oppenheim - kierownik.

Data utworzenia: 16/11/2011 : 08:11
Ostatnie zmiany: 16/11/2011 : 11:27
Kategoria : Kroniki TOPR


Wersja do druku Wersja do druku

Komentarze

Nikt jeszcze nie komentował tego artykułu.
Bądź pierwszy!

Partnerzy
^ Góra ^