Kroniki TOPR - Kroniki 1921

Imię i nazwisko osoby zaginionej - 1. Czesław Długosz 2. Jan Strzelecki

Miejsce stałego zamieszkania - Dąbrowa Górnicza

Narodowość - Polacy

Wiek - 1. 19, 2. 19

Zawód - 1. pisarz kopalni, 2. sztygar

Od ilu lat chodzi po Tatrach - po raz pierwszy

Imię, nazwisko i adres osoby wzywającej Straż Ratunkową - Henryk Jeziorowski, sztygar, Dąbrowa Górnicza

 

We środę 18. V. 1921 r. przyszedł na Halę Gąsienicową od strony gór Henryk Jeziorowski i zawiadomił znajdujący się tam patrol Szkoły Wysokogórskiej o wypadku dwóch swoich towarzy­szów wycieczki.

Dn. 17. V. przybyli we trzech do Zakopanego z zamiarem przejścia przez Zawrat do Morskiego Oka. Tegoż dnia w południe wyruszyli w drogę w niepodkutych butach z cienkiemi laseczkami i prawie bez jedzenia. Wskutek silne­go ośnieżenia zmylili drogę i poszli ku Koziej Dolinie a potem ścieżką na Granaty, wyszli na grań i tu z powodu ciemności (10 wieczór) nocują.

Następnego dnia chcieli zejść do 5-ciu Stawów. Przechodzą 3 wierzchołki Granatów i zaczy­nają schodzić. Długosz - schodzący pierwszy - poślizgnął się na śniegu i poleciał w dół. Pozostali wracają z powrotem na Granat południowy. Postanawiają schodzić ku Czarnemu Sta­wowi "krótszą drogą". Pierwszy ze schodzących - J. Strzelec­ki, poślizgnął się, runął w przepaść, zaś pozostały H. Jeziorowski wrócił z powrotem do ścieżki i doszedł na Halę Gąsienicową.

 

Wynik ostateczny:

Czesław Długosz, schodząc z półn. Granatu ku Dol. Bu­czynowej, poślizgnąwszy się na śniegu, runął w dół ok. 200 m - śmierć poniósł na miejscu. Jan Strzelecki - przy schodzeniu w dół z płd. Granatu wprost nad Czarny Staw, spadł kilkaset metrów i poniósł śmierć na miejscu.


 

Imię i nazwisko osoby zaginionej - Karol Kozak

Miejsce stałego zamieszkania - Praga

Narodowość - Czech

Wiek - 57 lat

Zawód - inżynier kolejowy

Imię, nazwisko i adres osoby wzywającej Straż Ratunkową - Poselstwo Polskie w Pradze

 

Dn. 21. VII. 1921 r. otrzymałem depeszę następującej treś­ci: „Radca kolejowy, Karol Kozak, który 19 lipca opuścił Styrbskie Pleso na Słowaczyźnie - w kierunku Polski zginął bez śladu, proszę zarządzić poszukiwania a o wyniku zawia­domić. Polnisio Praga”.

Dn. 22. VII. otrzymałem od adwokata p. Bindera z Pragi list, w którym donosi, że zaginiony K Ko­zak rankiem 19 lipca w towarzystwie córki, syna i przyjaciela wyruszył ze schroniska przy Popradzkim ścieżką ku Rysom. W miejscu rozgałęzienia się dróg ku Dol. Mięguszow. i ku Żabim Stawkom, zostawili tow. wycieczki Kozaka samego, gdyż o to prosił - sami zaś wolnym krokiem poszli naprzód. Gdy po kilkunastu minutach Kozak nie nadchodził, tow. wrócili z powrotem. Niezwłocznie rozpoczęto poszukiwania.

 

Wynik ostateczny: Nie znaleziony !

 

P.S. W październiku r. 1922, kilku Liptaków poszukują­cych korzeni litworowych w Dol. Mięguszowieckiej popod Wołowcami Mięguszowieckimi znalazło kości i szczątki ubra­nia Karola Kozaka 19. II. 23 r.


 

Imię i nazwisko osoby zaginionej - Karol Kiciński

Miejsce stałego zamieszkania - Warszawa

Narodowość - Polak

Wiek - 17 lat

Zawód - uczeń

Od ilu lat chodzi po Tatrach - nie chodził

Imię, nazwisko i adres osoby wzywającej Straż Ratunkową - p. Fiszerowa

 

Dn. 4. VIII. 21 r. o godz. 14 zawiadomiła mnie p. Fiszero­wa, że kuzyn jej, Karol Kiciński wyszedł dn. 3. VIII. o godz. 16 na spacer w niewiadomym kierunku i dotychczas nie wró­cił. Ubrany w popielate ubranie, bez plecaka, czapki i palta, średniego wzrostu, lat 17, czarna czupryna i buty niepodkute.

 

Wynik ostateczny: Nie znaleziony!


 

Imię i nazwisko osoby zaginionej - Ludwik Sobieraj

Miejsce stałego zamieszkania - Częstochowa

Narodowość - Polak

Wiek - 50 lat

Zawód - przedsiębiorca budowlany

Od ilu lat chodzi po Tatrach - po raz pierwszy

Imię, nazwisko i adres osoby wzywającej Straż Ratunkową - p. Steinbergerówna

 

Dn. 16. VIII. 21 r. o godz. 11 zawiadomiła p. Steinberge­równa telefonicznie z Kuźnic, że za Kalatówkami (opodal "Cmentarzyska"), leży starszy mężczyzna, potłuczony i pora­niony nieprzytomny.

 

Wynik ostateczny:

Poranionego Ludwika Sobieraja zniesiono do Kuźnic a stąd, do lecznicy.


 

Imię i nazwisko osoby zaginionej - Eugeniusz Pancer

Miejsce stałego zamieszkania - Warszawa

Narodowość - Polak

Wiek - 44 lat

Zawód - inżynier kolejowy

Od ilu lat chodzi po Tatrach - kilkakrotnie bywał w górach

Imię i nazwisko osoby wzywającej Straż Ratunkową - Samuel Rowek, Warszawa, Miła 3

 

Dn. 4. X. 1921 r. o godz. 20 zgłosił się do mnie Samuel Ro­wek, zamieszkały w Warszawie, i opowiedział, że przed czte­rema dniami wybrał się z inż. Pancerem w góry z zamiarem przejścia przez Liliowe i Wrota Chałubińskiego do M. Oka. Do Dol. Walentkowej doszli bez przeszkód, ścieżka na razie w grani Walentkowej - zasypana śniegiem, schodzą więc do Cichej, noc ich łapie, śpią w lesie. Następnego dnia usiłują trafić na Zawory; błądzą, nocleg na jakiejś górze. Trzeciego dnia błądzą. Rankiem czwartego dnia rozstają się. Po kilku godzi­nach szukania, Rowek wychodzi na Gładką Przełęcz, schodzi do 5-ciu Stawów, stąd do Zakopanego i zawiadamia niez­włocznie o wypadku.

 

Wynik ostateczny:

Eugeniusz Pancer, błądząc kilka dni, zeszedł do Pod Bań­skiej, skąd w towarzystwie gajowego przez Przełęcz Pysz­niańską powrócił cało do Zakopanego.


 

Imię i nazwisko osoby zaginionej - Irena Karyszkowska

Miejsce stałego zamieszkania - Warszawa

Narodowość - Polka

Wiek - lat 26

Zawód - urzędniczka

Imię i nazwisko osoby wzywającej Straż

Ratunkową - Barcik, dróżnik w Roztoce

 

Dn. 4. I. 22 r. o godz. 21 telefonicznie z Roztoki zostałem zawiadomiony, że w szałasie na Hali w Roztoce leży narciar­ka z połamaną nogą. Pomoc konieczna i to niezwłoczna.

Wynik ostateczny:

Irena Koryszkowska, zjeżdżając na nartach w Dol. Rozto­ki, złamała nogę powyżej kostki (prawą). Zwieziona została do Roztoki a stąd do Zakopanego.

 

N.S.R.: J. Oppenheim


Data utworzenia: 02/11/2011 : 19:55
Ostatnie zmiany: 02/11/2011 : 19:55
Kategoria : Kroniki TOPR


Wersja do druku Wersja do druku

Komentarze


Komentarz #2 

autor : Krzysztof 12/02/2015 : 19:51

Irena Karyszkowska - Munnich, urodzona w Warszawie 20.9.1894, zmarła w Anglii 24.12.1989. Pochowana w grobowcu rodzinnym w Londynie.

Komentarz #1 

autor : Krzysztof 10/02/2015 : 20:16

Irena Karyszkowska to póżniejsza żona pułkownika dyplomowanego Tadeusza Munnicha, Adjutanta Głównego marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza. Odznaczona Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem za Wojnę 1918-1921. Matka Krzysztofa Munnicha.
Partnerzy
^ Góra ^